Led Zeppelin - Jeden z największych zespołów w historii muzyki rockowej powstał w Londynie w roku 1968. Założył go Jimmy Page, młody gitarzysta, który udzielał się wcześniej bo w 1958 roku w grupie The Crusaders. W skład zespołu oprócz Jimmy'ego Page wchodzili: wokalista Robert Plant, basista John Paul Jones i perkusista John Bonham. Tak więc w lipcu Jimmy założył zespół The New Yardbirds który z biegiem czasu nazwał Led Zeppelin. Rok później bo 1969 roku na świat wychodzi pierwsza odsłona "sterowca" a mianowicie Led Zeppelin I. Panowie którzy byli zafascynowani muzyką The Cream i Jimmy'ego Hendrixa stworzyli dzieło które osiągnęło światowy sukces, i stało się wyznacznikiem muzyki rockowej dla kapel na całym świecie. Na płycie znalazły się takie numery jak Good Times Bad Times czy Communication Breakdown. Panowie nie tracili czasu i podczas podróży po USA powstał album Led Zeppelin II wydany w tym samym roku co jedynka. Z tego właśnie albumu pochodzi najsłynniejszy kawałek kapeli Whole Lotta Love, za którym oszalał prawie cały świat. W 1970 roku zespół zaskoczył fanów serwując płytę Led Zeppelin III. Różniła się od swoich poprzedniczek, klimatem i tym że dużo piosenek zainspirowanych było muzyką folkową. Publice płyta się spodobała, tak jak i krytykom, znowu Zeppelini wylansowali przebój jakim był Friends. Następna płyta nie została nazwana, ale powszechnie jest to Led Zeppelin IV. Jest to największe osiągnięcie artystyczne zespołu. Znajduje się na nim wspaniała ballada napisana przez Roberta Planta Stairway to Heaven. Kto jej nie słyszał i kto nie słyszał wspaniałej solówki Page'a pod koniec tego utworu. Majstersztyk. W marcu 1973 roku zespół wydał płytę Houses of the Holy. Płyta była niespójna, utwory bardzo się różnią tak i tematyką jak i brzmieniem. Zeppelini nie mogli zaliczyć tej pozycji do perełki w swej dyskografii tak jak i następnej płyty wydanej w 1975 roku Physical Graffiti. Zrugana i skrytykowana przez krytyków, uznana za album niegodny tak wielkiego zespołu. Choć na płycie znalazł się tak wspaniały utwór jak Kashmir, to i tak on nic nie pomógł w odzyskaniu twarzy muzyków. Ale już nagrana w 1976 roku w Monachium płyta Presence była powrotem do starego grania Zeppelinów. Znalazły się na niej wspaniałe bluesowe i hardrockowe przeboje które przypominały fanom początki twórczości zespołu. Krytyka wspaniale przyjeła ten album, Zeppelini wrócili w chwale. W październiku 1976 roku ukazał się album The Song Remains The Same. Płyta zawierała muzykę z filmu o tym samym tytule który przedstawiał koncert grupy w Madison Square Garden w lipcu 1973 roku. Po dłuższej przerwie 1979 roku wychodzi na świat kolejna płyta Zeppelinów In Through The Out Door. Trzy letnia przerwa w muzykowaniu spowodowana była śmiercią syna Roberta Planta. Do kolejnej tragedii dochodzi 25 września 1980 roku gdy po zbyt dużym spożyciu alkoholu umiera John Bohman. Grupa przestaje istnieć. Ku pamięci zmarłego kolegi, panowie z zespołu wydają album Coda w 1982 roku. Był to zbiór niepublikowanych utworów Led Zeppelin. I tak skończył się rozdział muzyki rockowej w której odszedł jeden z największych zespołów muzyki rockowej w historii.
Dyskografia:
I
II
III
(IV)
Houses of the Holy
Physical Graffiti
Presence
In Through the Out Door
Coda
Skład:
Jimmy Page - gitara
Robert Plant - wokal
John Paul Jones - bas
John Bonham - perkusja
źródło wikipedia
drażnił mnie zawsze głos wokalisty i te rozbudowane (nie wiadomo po co?) utwory... z tych którzy zaczynali w owych czasach to zdecydowanie bardziej podchodzą mi Sabbaci, czy DP.
